aşık olunan kişiden nefret etmek

sandığınız gibi biri olmadığını anladığınızda yaşanılan durum. ben yaşıyorum şu an. bir kez daha görürsem eğer geçip karşısına içimdeki zehiri kusucam. sonra bembeyaz bir sayfa..

aşk nefrete ne yakınsın

kalkıp da seni seviyorum dedikten iki saat sonra sevdiği kızı anlatmaya başladıysa nasıl etmeyeyim?

artık nefret bile etmiyorum öyle bir şey.

nefret edilemeyecek kadar tatlı...

aşk kusurları kapatır. fonfoten gibi :)

hissizlige doğru gidilen adımlardan biridir unutcaksin az kaldi anlamina da gelir

öyle bir şey yok bir kere. sen birine aşıksan nefret edemezsin. ha oldunda nefret etmeye başladıysan, zaten aşk bitmiştir çoktan da senin haberin yoktur.

şu sıralar istediğim şey bir kere asla aşık olduğun kişiden nefret edemezsin bence ya da aşıksan etmemelisin. keşke nefret etsemde vazgeçebilsem kısmındayım yaklaşık iki yıldır

oyle bir boyut aldı ki gördüğümde bildiğiniz midem gerçekten bulanıyor. aşık olunan insani seçememek çok kotu.

ayrılalı bir yıl geçmesine rağmen hala birşeyler hissediyordum az önceye kadar kuzenimle sevgili olduklarını öğrendim tüm güzel duygularım yerini nefrete bıraktı an itibariyle

"seni seviyorum hemde çok fazla. sadece senden artık hoşlanmıyorum." (bkz: one day)

ya bilmiyorum ben hiç nefret edemedim ondan . neler yaptı , canımı yaktı yine de nefret besleyemedim . nasıl beceriyorsunuz ya . ben salağım galiba

daha çok bağlanıldığı manasına gelir

o baştan beri benim istediğim gibi biri değildi zaten. her hatasında yanlışında dedim ki ben onu seviyorum affederim ne olacak ki? ama bi insan kendini sizden uzaklaştırmak istesin, istediğiniz kadar affedin bir işe yaramıyor

ortasi yok bunun.aşık olmaktan vazgecmeniz gerekiyorsa nefret asilayacaksiniz kalbinize.bu yüzden ayrılıp da arkadaş kalmaya devam edenleri anlayamadim bunca yıl. nefret etmeyi basaramadiysan aşıksındır hala

aşık olunan kişi yanlış bi insansa yapılabilecek en güzel şeylerden biri ondan nefret edip hayatınızdan çıkarmak..

kaç yıl sonra sakladığım mesajları ssleri silince her gün profiline girmediğimi fark edince, numarasını silipte sildiğimi unutunca üstüne bir de yaptıklarını, söylediklerini gözümü açarak gördüğümde oluşan durum. ben malmışım. edit: nefret etmediğimi fark ettim, hiçbir his yok şu an ona karşı, mutluyum.

aşık olduğunuz kişiden nasıl nefret edebiliyorsunuz. aşık olmak demek onun bütün hatalarına gözleri kapatmak demek, kör olmak demek. ya aşık değilsiniz yada ben bokunu çıkartıyorum.

nasıl olurda ben onu herşeyden çok sevebildim , nasıl oldu da hayatımın en ortasına koydum, nasıl olur da bir daha böyle severim başkasını gibi soruların aklında dolaşmasıyla aşık olunam kişiden aşırı ponçik bir şekilde nefret edebiliyorsunuz :)

aslında aşık olunan kişiden değilde, sizi sevmemesinden nefret edersiniz, en zor zamanınızda yanınızda asla olmayışından nefret edersiniz ve en çok da böyle birine aşık olduğunuz için kendinizden nefret edersiniz.

ona karşı olan masum duyguların içine ettikten sonraki durumdur.size karşı her yaptığı hata da,her yalnız bıraktığında içinizdeki sevgi yerindeki nefrete bırakır

büyük ihtimalle uzaktan aşık olunmuş tanıdıkça da nefret edilmiştir

nasil nefret edebilirimki daha ona dokunamazken ? ben onu severken sadece ruzgardan nefret ettim kokusunu alip baskalarina goturuyor diye .

nefret ede ede aşık olmak. işte gerçek uyuşturucu aşk.

nefret degil de utanmak benimkisi. nefret edemez herhalde insan aşık olduğu kişiden ama utanabilir. onu sevdigine utanabilir, onu savunduğu zamanlar icin utanabilir, onu savundugum kim varsa hepsinden utanıyorum. bence sizi seven insani getirebileceginiz son nokta bu.

o kişiye aşık olduğun için kendini suçlayıp kendinden nefret etmek daha berbat bi durum

her sabah uyandığımda, ona karşı olan duygularımı nefret sarıyor. gece olduğunda; özlem, acı, burukluk, çaresizlik.

nefret bile edemiyorum artık. ne kadar i̇lginç değil mi

ondan değilde kendinden nefret ediyosun, verdiğin emeğe üzüluyosun, onca şeyi haketmedigine yanıyosun. bi başkasını severken bile kendinle savaşıyosun

vala ben ne yaptıysam nefret edemedim bir türlü edemem de. onu kendimden daha çok sevdim onun beni sevmeyeceğini bile bile onu sevdim hayaller kurdum fakat bir zaman sonra onu sevdiğim icin hayaller kurdugum icin ondan deil de kendimden nefret etmeye basladim

ediyorum çünkü sevgilisi var ve sorun sevgilisi olması değil bana da yol yapması

aşk nefrete ne yakınsın... -athena

nefreti bile güzel

iliski süresince yapılan fedakarlıklar,alttan almalar ve aklınıza gelebilecek her türlü yardım sonrasında 'artık içimde sana karşı bir şey hissetmiyorum' diyerek yarı yolda tek başına kalmanın ardından biriken sevginin yerini nefrete bırakması

aşk ve nefret arasında çok ince bir çizgi yok mu? aşıkken birden nefret edip tekrar ona aşık olabilir bir insan. en basitinden ezel eyşan'a köpek gibi aşık ama sonra ölümüne nefret duygusu besliyor ama en son neler olduğunu zaten biliyoruz...